HISTORIA


Szkoła Podstawowa w Wijewie

 

Aby mówić o początkach szkoły w Wijewie należy cofnąć się w czasie do roku 1610. Ten bowiem rok podają źródła za początkowy dla działalności szkoły parafialnej w Brennie. Szkoła w Brennie była szkołą przykościelną. Uczęszczały do niej dzieci z Brenna, Wijewa, Miastka i Zaborówca.

W 1841 roku w szkole breńskiej następuje reorganizacja, gdyż 10 października 1841 odbywa się poświęcenie nowo wybudowanej szkoły elementarnej w Wijewie i wprowadzenie do niej pierwszego nauczyciela-Karola Edwarda Oppitza. Dzieci wijewskie wreszcie mają szkołę na miejscu.

W 1914 roku rozpoczyna się rozbudowa szkoły, która kończy się w 1916 -na szkole zostaje dobudowane piętro.

W 1928 roku następuje komasacja szkół Brenno-Wijewo i obie szkoły noszą nazwę: Publiczna Szkoła Powszechna Brenno-Wijewo. Kierownikiem szkół jest Jan Geppert.

W czasie II wojny światowej szkoła jest zamknięta dla polskich dzieci. Uczyć mogą się tylko dzieci niemieckie.

W szkole, pod koniec wojny, kwaterują żołnierze niemieccy. Uruchomienie szkoły jest jednym z pierwszych wydarzeń w wyzwolonym Wijewie. Wójt Jan Stępczak zwraca się do ludzi, by uprzątnąć szkołę. Jest kwiecień 1945,
dość ciepły. Zaczyna się poszukiwanie tabliczek, rysików, piórników, ołówków. Pod koniec kwietnia rozpoczyna się nauka. Nauczyciele: Ludwik Stępczak, Kazimiera Czekajowa, Bronisław Wieland przyjmują wszystkie dzieci od lat 15; przepytują, co kto umie, gdyż część dzieci potajemnie pobierała naukę w domu. Tworzone są klasy.  25 maja 1945 roku, po powrocie z niewoli, funkcję kierownika obejmuje Franciszek Rajewski – przedwojenny kierownik. Pełni ją do  15 stycznia 1946 roku.

Zarządzeniem Inspektoratu Szkolnego w Lesznie, łączy się szkoły w Brennie i Wijewie w jedną szkołę wyżej zorganizowaną. Taki stan organizacyjny trwa do roku 1956. Szkoły mają jednego kierownika–przez wszystkie lata jest to nauczyciel uczący w Brennie, zaś w placówce w Wijewie istnieje stanowisko zastępcy kierownika. Każda szkoła ma odrębny zespół nauczycielski.

1 stycznia 1956 roku dokonany zostaje podział szkoły w Brennie – Wijewie na dwie odrębne szkoły 7–klasowe.

Grono pedagogiczne tworzą:

-Stanisław Rademacher - kierownik szkoły

-Konstanty Michalkiewicz

-Halina Gibas

-Maria Lelek

Przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego jest Bronisław Borowy.

Szkoła liczy 140 uczniów.

4 września 1961 roku Jan Chmiela powołuje w szkole organizację harcerską. W lipcu 1966 roku odbywa się remont szkoły:malowanie sal, przełożenie dachówki, przestawianie  pieców, tynkowanie, powstaje ogrodzenie z siatki drucianej. Jest  to pierwszy kapitalny remont od roku 1939.

Od 1 września  1966 roku szkoła rozpoczyna  realizację programu pełnej szkoły ośmioklasowej.

25 maja 1970 umiera nagle Stanisław Rademacher. Zastępstwo kierownictwa szkoły zostaje powierzone Janowi Chmieli.

Od 1 września 1970 roku do czerwca 1973 roku kierownikiem szkoły jest
pan Józef Wojciech.

27 stycznia 1974 roku to ważny dzień dla harcerzy - szczep drużyn harcerskich otrzymuje imię Powstańców Wielkopolskich i sztandar. Sztandar funduje Komitet Rodzicielski i Samorząd Uczniowski.

1 września 1974 roku powstaje Zbiorcza Szkoła Gminna Wijewo.

Gminnym dyrektorem szkół jest Zenon Mleczak, zastępcą ds. wychowawczych - Jan Chmiela, zastępcą ds. szkoły bazowej - Franciszek Talaga.

22 kwietnia 1975 roku w  kancelarii szkoły zostaje zainstalowany aparat telefoniczny.

Punkt filialny w Potrzebowie prowadzi pan Józef Prałat.

Dyrektorem szkoły filialnej w Lginiu jest pan Józef Wojciech.

1 stycznia 1976 roku szkoły w Brennie i Wijewie tworzą Zbiorczą Szkołę Podstawową w Wijewie, która staje się filią Zbiorczej Szkoły Gminnej we Włoszakowicach. Dyrektorem Zbiorczej Szkoły Podstawowej zostaje Franciszek Talaga, a jego zastępcą - Jan Chmiela.

We wrześniu 1976 powstaje w szkole zespół muzycznyorkiestra mandolinowa. Orkiestrę prowadzi pan Bronisław Skrzyński. Działa ona do roku 1980.

31 grudnia 1981 dyrektor Franciszek Talaga odchodzi na emeryturę.

1 stycznia 1982 dyrektorem szkoły zostaje mgr Jan Chmiela, a zastępcą mgr Bronisław Skrzyński.

1 września 1982 roku następuje podział Zbiorczej Szkoły Podstawowej w Wijewie na dwie samodzielne szkoły podstawowe. Dyrektorem szkoły w Wijewie zostaje mgr Jan Chmiela.

Ale już 1 października 1982 roku  Jan Chmiela odchodzi ze stanowiska dyrektora szkoły, zostaje na stanowisku nauczyciela. Pełnienie obowiązków dyrektora szkoły zostaje powierzone pani Wiesławie Kamińskiej.

 

1 stycznia 1983 roku powstaje Zbiorcza Szkoła Gminna w Wijewie, której podlega Szkoła Podstawowa w Brennie. W sierpniu 1983 roku pani Wiesława Kamińska składa rezygnację ze stanowiska dyrektora szkoły. Obowiązki dyrektorskie przejmuje pani Janina Krukierek.

13 października 1984 zawiązuje się Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły w Wijewie.

1 września 1987 roku dyrektorem szkoły zostaje mgr Grzegorz Milczarek.

Zaś 1 września 1989 roku dyrektorem szkoły zostaje mgr Maria Kotecka.

Rok 1990-w szkole brakuje pomieszczeń. Klasa I i klasa II  uczą sięw pomieszczeniach GOK.

Do szkoły zostaje wprowadzona nauka religii. Rozpoczyna się również nauka języka angielskiego.

Po siedmiu latach budowy, 1 września 1993 roku, następuje otwarcie nowego budynku szkolnego.

Rok 1999 to  reforma oświaty. Gmina Wijewo ustala następującą organizację systemu oświaty-szkoła w Wijewie staje się szkołą podstawową, a szkoła w Brennie- gimnazjum.

Od roku 1991 do 27.02.2005 dyrektorem szkoły jest pan Grzegorz Milczarek. Od 1998 zastępcą jest pan Grzegorz Cielęcki.

Po przejściu na emeryturę przez pana Milczarka, pełniącym obowiązki dyrektora zostaje pan Grzegorz Cielęcki, a zastępcą pani Bogumiła Milczarek.

1 lipca 2005 dyrektorem szkoły zostaje mgr inż. Andrzej Siekierski. Na swego zastępcę powołuje pana Grzegorza Cielęckiego. 1 września 2008 wicedyrektorem zostaje mgr  Iwona Rydlichowska.

W 2010 roku Gmina Wijewo przystępuje do projektu „Moje boisko Orlik 2012”. Budowa kompleksu boisk zaczyna się w czerwcu, zostaje zakończonaw październiku 2010. Szkoła zyskuje atrakcyjne miejsce do prowadzenia zajęć.

2 listopada 2010 Gmina Wijewo rozpoczyna się budowę sali gimnastycznej. Prace kończą się czerwcu 2011. Szkoła przestaje korzystać z sali wiejskiej jako miejsca do zajęć wychowania fizycznego.

Nie ma szkoły bez uczniów. Poza nauką, uczniowie realizują pasje i znajdują swe miejsce w różnych organizacjach i kołach zainteresowań. Radości nauczycielom dostarczają ich sukcesy na zawodach sportowych, konkursach przedmiotowych, przeglądach, olimpiadach.

 

Nie ma szkoły bez rodziców. Rodzice przez wszelkie lata aktywnie wspierają szkołę i z nią współpracują. Prężnie działają kolejne Komitety Rodzicielskie pod przewodnictwem Jan Stępczaka, Bronisława Borowego, Romana Dziaszyka i ich następców, a obecnie Rada Rodziców której przewodniczy pan Bartosz Walkowiak.


30 maja 2015 umiera nagle wicedyrektor Iwona Rydlichowska. W czerwcu
2015 wicedyrektorem zostaje mgr Regina Kostkiewicz.

Od września 2017 do lutego 2019 w szkole realizowany jest projekt „Klucz do kompetencji – program rozwojowy szkół w Gminie Wijewo”. Projekt był wdrażany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Wielkopolskiego i współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.

1 września 2019 dyrektorem zostaje mgr Regina Kostkiewicz.

Od 1 lutego 2020 do 31 sierpnia 2021 wicedyrektorem była mgr Barbara Czaińska.

1 września 2021 funkcję wicedyrektora obejmuje mgr Izabela Stachowiak.

Od 20 marca 2020, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia obowiązuje w Polsce stan epidemii wywołany wirusem SARS-CoV-2. Pandemia COVID-19 istotnie zmieniła dotychczasowe funkcjonowanie szkoły.

Dzieje szkoły to nie tylko szczęśliwe dni. To również smutki dnia codziennegoi proza życia. Pamiętamy o tych, którzy przyczyniali się do tego, aby nasza szkoła ciągle pięła się wzwyż, a nie ma  ich już wśród nas. Między innymi są to:

- Irena i Stanisław Rademacherowie

- Franciszek Talaga

- Halina i Jan Chmielowie

- Zenon Mleczak

- Bogdan Lewandowski

- Halina Bąk

- Józef Prałat

- Bronisław Skrzyński

- Eugenia i Jan Spławscy

- Iwona Rydlichowska

- Mirosława Walkowiak

Szkoła pamięta…

Barbara Czaińska


Kierownicy i Dyrektorzy od 1841 do 2021 roku

 

1841- kierownik i nauczyciel Edward Oppitz

ok.1870-kierownik i nauczyciel Stanisław Turkowski (pracował w Wijewie 50 lat)

ok.1926-kierownik Jan Geppert

1945–kierownik Piotr Marcinkowski

1945-kierownik Franciszek Rajewski

1946-kierownik Józef Noskowiak

1956-1970 kierownik Stanisław Rademacher

1970-1973-kierownik Józef Wojciech

1973-1976 dyrektor Szkoły Podstawowej i dyrektor Gimnazjum Zenon Mleczak, wicedyrektorzy Jan Chmiela i Franciszek Talaga

1976-1982 dyrektor Szkoły Podstawowej Franciszek Talaga, wicedyrektor Jan Chmiela

1982- dyrektor Jan Chmiela

1982-1983 dyrektor Wiesława Kamińska

1983 dyrektor Janina Krukierek

1987- 1989, 1991-2005 dyrektor Grzegorz Milczarek
1989-1991 dyrektor Maria Kotecka

2005 dyrektor Grzegorz Cielęcki, wicedyrektor Bogumiła Milczarek

2005-2019 dyrektor Andrzej Siekierski, wicedyrektorzy: Grzegorz Cielęcki, Iwona Rydlichowska, Regina Kostkiewicz

2019 dyrektor Regina Kostkiewicz, wicedyrektor: Barbara Czaińska,

2021- wicedyrektor Izabela Stachowiak

 

 























100-lecie odzyskania Niepodległości przez Wijewo, Radomyśl i Potrzebowo

W maju 2020 roku przypada dokładnie 100 lat ,od powrotu naszych wsi do państwa polskiego.

Fragment referatu ,napisany przez Józefa Stępczaka wygłoszony w dniu 16.02.1949 roku na sali p. Macieja Misia.

„W najpiękniejszym miesiącu maju, wkrada się do serc mieszkańców tej wioski złowrogi niepokój. Gazety zaczynają  rozpisywać się o ustalenie granicy polsko-niemieckiej według projektu Traktatu Wersalskiego. W sobotę dnia 10 maja 1919r. dochodzi do Wijewa smutna wiadomość, że na naszym odcinku granica polsko-niemiecka ustanowiona zostanie pomiędzy Wijewem a Brennem. Wijewo ma odpaść od swej macierzy i być przyłączone do Niemiec. Wieś ogarnia wielkie zaniepokojenie, Wielu mieszkańców wiadomości tej nie daje wiary. Wielu sądzi, że to omyłka, albo zwykła plotka. Wielu nie traci nadzieji. Jednakże  inne gazety ogłaszające  przy granicy potwierdzają to, w co w Wijewie wierzyć nie chcą.

         Celem zapobieżenia grożącemu niebezpieczeństwu zwołuje ob., Piotr Mirecki z Brenna wiec na Sali w Wijewie. Cała wieś wystosowuje uzasadnioną petycję z podpisami obywateli do Rady Najwyższej w Paryżu z żądaniem pozostawienia Wijewa przy Polsce. Petycję tę miał nawet Piotr Mirecki wspólnie z ob. Maciejem Misiem osobiście przedłożyć Radzie Najwyższej w Paryżu. Do wyjazdu wymienionych obywateli nie doszło jedynie z powodu bardzo złej komunikacji. Przybywszy z opóźnieniem do Poznania udali się za radą posła Brownsforda, patrona kółek rolniczych, do sejmu w Warszawie i złożyli na ręce ówczesnego marszałka sejmu Trąmczyńskiego, prezesa ministrów Paderewskiego i posła Seydy odpowiednio zredagowaną prośbę, w której zabiegają nie tylko o pozostawienie Wijewa przy Polsce, ale są za przyłączeniem do macierzy Wschowy, Lginia, Hetmanic, Łysin, Osowosieni, Wysokich Przyczyn, Potrzebowa, Śmieszkowa.

Opuszczenie Wijewa przez wojsko polskie i zajęcie przez Grenschutz

Mijały długie miesiące a sprawa Wijewa, mimo usilnych starań wszystkich mieszkańców u najrozmaitszych władz i komisji nie doznawała zadnego wyjaśnienia. Aż nagle w nocy, z dnia 16/17 stycznia 1920r., a więc po wybuchu u nas powstania, wojsko polskie i żandarmi cichaczem opuścili wioskę i przenieśli się do Brenna, nie informując o niczym ludności miejscowej. 17 stycznia rano wkroczył do wsi Grenschutz, a żandarm Wolff nałożył na głowę „Pickelhaube” i objął swe dawne obowiązki służbowe.

         Ludność szczerze polską ogarnęła rozpacz, mimo dotkliwego ciosu nie zaprzestano jednak dalszych starań. Po miesiącu już ukazuje się w „Kurierze Poznańskim z dnia 19.02.20 słynny artykuł pt. „Krzyk rozpaczy z Wijewa”, który przedrukowany zostaje przez wszystkie inne pisma poznańskie. Artykuł ten, którego autor spoczywa już w grobie na naszym cmentarzu, wywołał w całej prasie wielkie poruszenie. Podpisany kryptonimem „Jeden za wszystkich” zredagowany został w Wijewie pod datą 3 lutego 1920r.

         Charakterystycznym szczegółem z czasów tej okupacji Wijewa jest to, że w rocznicę Konstytucji 3Maja cała wieś , wraz ze szkołą, świeciła tę uroczystość. W sposób zaś niebywały mieszkańcy Wijewa zamanifestowali swe uczucia patriotyczne w dniu przyjazdu do wsi Międzysojuszniczej Komisji dla ustalenia granic, kiedy to całe Wijewo zostało tak wspaniale przystrojone w bramy tryumfalne , festony i girlandy, udekorowane barwami narodowymi i koalicyjnymi oraz napisami , jak chyba nigdy przedtem ani potem. Cała wieś po prostu tonęła w zieleni i najrozmaitszych kolorach. Było to 23 maja 1920r. Komisja składała się z wyższych oficerów, przedstawicieli zwycięskich państw koalicyjnych: Francji, Anglii, Włoch i Japonii oraz przedstawicieli odrodzonego państwa polskiego: hr. Mielżyńskiego z Iwna i komisarza granicznego Andrzejewskiego. Do komisji należała również delegacja niemiecka. Narady komisji odbywały się na Sali w Wijewie, stąd ma ona dla Wijewa charakter historyczny. Do stołu obrad dopuszczeni zostali tylko delegowani wsi w osobach: sołtysa Romana Bresia, Macieja Misia, Mikołaja Stępczaka i Andrzeja Wojciechowskiego. Delegacja w imieniu całej wioski prosiła komisję usilnie o przywrócenie Wijewa do Polski. Po rozpatrzenie sprawy komisja orzekła przychylne ustosunkowanie się do życzeń ogółu mieszkańców.

         Przyjęcie komisji było tak serdeczne i wspaniałe, jak nigdzie, oficerowie francuscy dokonali też kilka zdjęć , które obiecali nadesłać,. ale chyba czas im na to nie pozwolił. Gdy komisja przejeżdżała przez Wschowę, mieszkańcy miasta wylatując dosłownie na ulicę, myśleli, że to jakiś wspaniały orszak weselny przewija się w samochodach przez ich miasto.

Powrót Wijewa do Macierzy

         Dnia 17 lipca 1920r o godz. 11-tej przed poł. opuścili niemieccy urzędnicy graniczni Wijewo, a do wsi wkroczył od strony Brenna pluton wojska polskiego, owacyjnie przez ludność witany. W oka mgnieniu wieś przybrała się w zieleń i barwy narodowe. Schowane godła i emblematy narodowe zajęły znów stare miejsca. Cześć wojska wkroczyła do Potrzebowa i Radomyśla.

         Następnego dnia, w niedzielę, udała się gremialnie cała ludność z młodzieżą szkolną na czele, na nabożeństwo dziękczynne do kościoła parafialnego w Brennie, gdzie swych dawniejszych parafian przyjęto przed wsią z chorągwiami. Z pieśnią na ustach wkroczyli szczęśliwi wijewiacy znów do kościółka, gdzie odbyło się wystawienie Najśw. Sakramentu i uroczyste odśpiewanie Te Deum”

 

 

Tekst zebrał i opracował z zachowaniem oryginalnej pisowni Radosław Zamiatała

Zdjęcie dzięki uprzejmości p. sołtys Danuty Leśnej.